Το Σάββατο 26 Απριλίου διοργανώσαμε πεζοπορία και καθαρισμό του μονοπατιού από τη διασταύρωση των Ανδρονιάνων προς τον Mύλο Ντελήγιωργη.

 

Προς έκπληξή μας, στην είσοδο του μονοπατιού είχε σταθμεύσει αυτοκίνητο του δασαρχείου και δύο υπάλληλοι μας ενημέρωσαν ότι είχαν εντολή από την δασάρχη να μην επιτρέψουν τον καθαρισμό, επειδή δεν είχαμε ζητήσει άδεια από το δασαρχείο.

Το γνωστό δασαρχείο Αλιβερίου που δίνει γη και ύδωρ κυριολεκτικά στις εταιρείες, αδειοδοτώντας την εγκατάσταση ανεμολογικών ιστών, βιομηχανικών ΑΠΕ (ανεμογεννητριών) και μόλις πριν από λίγες μέρες αγνόησε τις καταγγελίες φορέων και πολιτών για την καταστροφή σημαντικού μέρους του δάσους πάνω από την Κύμη, στο πλαίσιο του αντιπυρικού προγράμματος Antinero.

 

Το γνωστό δασαρχείο Αλιβερίου, που αντί να προστατεύει τις δασικές περιοχές, υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια τα συμφέρονται των «επενδυτών».

 

Σε συνομιλία μας με την Δασάρχη, μας δήλωσε απερίφραστα ότι εφ’ όσον ζητάμε να τηρούνται τα νόμιμα στα βουνά και τις δασικές περιοχές, πρέπει να είμαστε κι εμείς νόμιμοι και με άδεια για να καθαρίσουμε το μονοπάτι. Ένα μονοπάτι, που δεκάδες χρόνια, όπως όλα τα μονοπάτια της περιοχής, καθαρίζεται αποκλειστικά από εθελοντές και πρωτοβουλίες των προέδρων των κοινοτήτων χωρίς καμία άδεια.

 

Σημειώνεται, ότι την προηγούμενη ημέρα είχε κατατεθεί άλλη μια μήνυση εις βάρος της δασάρχισσας, για πλημμελή εποπτεία των εργασιών στο βουνό πάνω από την Κύμη, όπου αντί να γίνει αντιπυρική ζώνη με τις προϋποθέσεις που απαιτούνται, το συνεργείο είχε αφεθεί ελεύθερα και χωρίς οδηγίες να αποψιλώσει το δάσος, ενώ φυσικά και η ξυλεία που προέκυψε εξαφανίστηκε.

 

Υπενθυμίζουμε ότι σε παρέμβαση 80 πολιτών και φορέων στο δασαρχείο, όπου θελήσαμε να καταθέσουμε αίτημα ακύρωσης της άδειας εγκατάστασης του παράνομου ανεμολογικού ιστού στην Τούρλα Καδίου, η δασάρχισσα δεν εμφανίστηκε ούτε καν απάντησε σε κλήσεις υπαλλήλων του δασαρχείου.

 

Ο ρόλος του δασαρχείου στην δυσώδη υπόθεση των ΑΠΕ – και όχι μόνο – είναι γνωστός…

 

Η «εκδικητική» στάση της δασάρχισσας να απαγορεύσει τον καθαρισμό του μονοπατιού από νέους ανθρώπους με αγάπη για τα κοινά από πολλά χωριά της γύρω περιοχής, αφήνοντας τα συνεργεία των εταιρειών ανεξέλεγκτα να ρίχνουν τσιμέντα, να εγκαθιστούν μικρά φωτοβολταϊκά και να προβαίνουν σε δεκάδες παρανομίες μέσα σε δασικές και προστατευόμενες περιοχές, επιβεβαιώνει ότι μοναδικός σκοπός της είναι να διευκολύνει με κάθε μέσο τα μεγάλα συμφέροντα που δρομολογούν την καταστροφή του τόπου μας.

Στο γεμάτο από νέους ανθρώπους -και όχι μόνο- καφέ στους Ανδρονιάνους, πραγματοποιήθηκε μια πολύ όμορφη και παραγωγική εκδήλωση-συζήτηση το Σάββατο το βράδυ, όπου είχαμε τη χαρά να συμμετέχουμε μαζί με την Κοινότητα και τον Πολιτιστικό Σύλλογο των Ανδρονιάνων. Παραβρέθηκαν επίσης εκπρόσωποι συλλόγων και κάτοικοι και από τα γύρω χωριά.

 

Η κουβέντα εκτός από τις πιο μεσοπρόθεσμες δράσεις, επικεντρώθηκε στην κοινοτική ιδιοκτησία του δάσους του Καστροβαλά. Πρόκειται για ένα ζήτημα όπου ο κόσμος του αγώνα το έχει θέσει στην τοπική εξουσία εδώ και πολλά χρόνια. Και πλέον μετά και από τις ενδελεχείς κινήσεις της Εταιρίας Περιβάλλοντος Κύμης, ο Δήμος Κύμης-Αλιβερίου για πρώτη φορά παραδέχτηκε ότι πράγματι το δάσος του Καστροβαλά αποτελεί ιδιοκτησία των 4 κοινοτήτων -Ανδρονιάνων, Πύργου, Βιτάλου και Καλημεριάνων- και θα κινηθεί εναντίον του Ελληνικού Δημοσίου για κλοπή της ιδιοκτησίας των κοινοτήτων (το έγγραφο του Δήμου στα σχόλια).

 

Ομόφωνα εγκρίναμε ψήφισμα που ζητάει από το Δήμο Κύμης Αλιβερίου να δηλώσει το συντομότερο δυνατό το Δάσος του Καστροβαλά στο Κτηματολόγιο, όχι ως νομή, αλλά ως ιδιοκτησία των κοινοτήτων.

 

Τέλος ανανεώσαμε το ραντεβού μας για να καθορίσουμε τα επόμενά μας βήματα για την υπεράσπιση των Κοτυλαίων και γενικότερα της Εύβοιας.